Drukuj

Wyznaczanie rezystancji dodatkowych poszczególnych stopni rozrusznika oporowego

Do napędu maszyn przemysłowych o ciężkim rozruchu stosuje się asynchroniczne silniki pierścieniowe. W trakcie rozruchu w tego rodzaju układach napędowych prędkość obrotowa regulowana jest poprzez wyłączanie kolejnych stopni rezystora rozruchowego wraz z nabieraniem prędkości przez maszynę elektryczną. Poniżej zaprezentowano metodę wyznaczania wartości rezystancji dodatkowych rozrusznika oporowego w układzie napędowym z asynchronicznym silnikiem pierścieniowym.

Rezystancje dodatkowe poszczególnych stopni rozrusznika oporowego, wzór

gdzie:

sn - poślizg znamionowy,

n0 - prędkość synchroniczna (zależy od liczby par biegunów),

nn - prędkość znamionowa,

R2 - rezystancja uzwojenia wirnika (na fazę),

Pn - moc znamionowa silnika,

I2n - maksymalny prąd rozruchowy w punkcie znamionowym,

Rd1 - rezystancja dodatkowa na pierwszym stopniu rozruchowym,

E20 - sem transformacji w obwodzie wirnika (na fazę),

I2max - maksymalny prąd rozruchowy,

pM - przeciążalność momentem (pM = Mk / Mn).

Przykład obliczenia rezystancji dodatkowych poszczególnych stopni rozrusznika:

Dane silnika:

Pn = 37[kW],

nn = 970[obr/min],

E20 = 280[V],

I2n = 86[A],

pM = Mk / Mn = 2.

Założenie:

moment oporowy jest niezależny od prędkości obrotowej i wynosi Mm = 0,8•Mn; ponadto I2max = 1,8•I2n = 154,8[A], I2min = 0,9•I2n = 77,4[A]

Rezystancje dodatkowe rozrusznika oporowego, przykład

Poślizgi na końcu poszczególnych stopni rozruchowych:

Rezystancje dodatkowe rozrusznika oporowego, przykład

Rezystancje dodatkowe następnych stopni rozruchowych:

Rezystancje dodatkowe rozrusznika oporowego, przykład

Wyznaczanie_rezystancji_dodatkowych_poszczególnych_stopni_rozrusznika_oporowego.pdf

Inne materiały:

Rezystory przemysłowe, rozruszniki oporowe
Wyznaczanie liczby stopni rozruchowych w układzie napędowym z asynchronicznym silnikiem pierścieniowym